Bu kitabi okurken o kadar cok sevdim ki, unutmadan hemen yazmak istiyorum. Aslinda unutmama da imkan yok cunku birinci kitabi bitirir bitirmez siradakine basladim.
Assassin's Apprentice (Suikastcinin Ciragi) Robin Hobb'un Farseer serisinin ilk kitabi. (Bu arada ilginc bir sekilde serinin ismini Turkce'ye cevirmemisler. Farseer bas karakterin soyismi olmakla beraber Uzagigoren manasina geliyor.)
Kitabin bas karakteri Fitz, Prens Chivalry'nin evlilik disi cocugudur. Sarayda babasinin en guvendigi adami Burrich tarafindan yetistirilmesine ragmen, saray esrafi tarafindan kucuk gorulur, dislanir. Buna ragmen Fitz'in damarlarinda soylu bir kan akmaktadir. Kral tarafindan kendisine tehlikeli bir gorev verilen Fitz, bunu yerine getirirken hem kendisinin hem de tum kralligin kaderini degistirecek bir rol oynamaya hazir midir?
Fantazi turunde kitaplari cok okumuyorum aslinda. Yuzuklerin Efendisi'nin sadece birinci kitabini okumustum. Hobbit'i zor zar bitirmistim. Nedense bunu cok sevdim. Belki Ender'in Oyunu'nda oldugu gibi bu kitabin da bas karakteri cocuk oldugu icin basindan gecen olaylara bu kadar ilgi duydum. Fitz gozumuzun onunde serpilip, babasinin sanina yakisan akilli ve dirayetli bir genc adam oluyor.
Kitabin cok begendigim iki yani var. Birincisi, kraliyet ailesinin adina Skill neden bir yetenegi var. (Turkce'ye Irfan diye cevirmisler). Bununla insanlari etkileyebiliyorlar. Zaten hikayenin bir kismi da Fitz'in bu melekeyi ogrenmeye calismasiyla ilgili. Ikinci yani, Turkce'ye cevrilirken kaybolmus olabilir. Soylu ailenin isimleri sadece siradan isimler degil, ayni zamanda karakter ozellikleri: Shrewd (Uyanik), Chivalry (sovalye), Verity (Gerceklik), Regal (Krallara layik, gosterisli), Patience (sabir), vs. Hemen herkesin isminin karakterine ne kadar yakistigini dusunduruyor yazar.
Guzel olmus Robin Hobb, ellerine saglik!:)
0 comments:
Post a Comment